Miesiąc temu dokonaliśmy pierwszego tasiemcowego zakupu, czyli wózka. Parę dni później dojrzałam wreszcie do tego, żeby usiąść na spokojnie i zrobić listę wyprawkową. Najpierw przejrzałam kilka dostępnych mi źródeł. Później wzięłam średnią z tego wszystkiego co wyczytałam i w moim specjalnym zeszyciku (w którym swego czasu zapisywałam ślubne wydatki i sprawy do załatwienia) zrobiłam swoją własną listę. A właściwie kilka, bo jedna dotyczyła rzeczy dla mnie, inna rzeczy dla dziecka, przy czym były one jeszcze podzielone na kilka kategorii - między innymi na zakupy pilne i mniej pilne, ubrania i kosmetyki, akcesoria większe i mniejsze.
Dopiero w trakcie trwania ósmego miesiąca ciąży wybraliśmy się na pierwsze zakupy "dzieckowe" i dojrzeliśmy do tego, żeby przejrzeć ubrania, które dostaliśmy w spadku po Chrześniaczce i jej siostrze. Szybko nam poszły te zakupy. Ubrania kupowaliśmy w Pepco, Tesco i Lidlu, bo było po prostu najtaniej. W większość akcesoriów i kosmetyków zaopatrzyliśmy się w Tesco, ale zakupy robiliśmy też w Carrefour. Resztę zamówiliśmy w internecie. Zaczął się już dziewiąty miesiąc i my mamy już wszystko z głowy, łącznie ze spakowaniem toreb do szpitala. No, niemal wszystko, bo pisałam Wam, że materaca do łóżeczka jeszcze nie mamy, ale moglibyśmy mieć, tylko świadomie ten zakup odłożyliśmy. Jeszcze nie zdecydowaliśmy się do końca na rodzaj materaca ani na to, czy kupimy go przez internet, czy w sklepie. W okresie świątecznym chcemy po prostu zajrzeć jeszcze do jednego sklepu w Poznaniu i wtedy ostatecznie zdecydować - a przez internet na razie nie ma sensu zamawiać, bo nie będzie nas w domu przez tydzień, a więc byłby problem z odbiorem od kuriera. Niemniej jednak temat wyprawki traktujemy jako zamknięty, bo ten materac to już w zasadzie drobiazg - można go kupić w każdym momencie.
Nie licząc wyprawy po wózek, ograniczyliśmy się do trzech wypadów na zakupy plus jednego wirtualnego, uważam więc, że poszło nam to naprawdę bardzo sprawnie i nie zdążyło nas to zmęczyć :) Lubię konkrety - a więc nie było za wiele łażenia, oglądania, zastanawiania się ani rozwlekania w czasie. Jak wiecie zaczęłam od przygotowania miejsca w szufladach, gdy już było, powstała lista, z którą udaliśmy się na zakupy. I załatwione :) Jestem naprawdę zadowolona, bo cel został zrealizowany. Zakładałam, że przed świętami będziemy mogli już zapomnieć o temacie i w zasadzie się udało. Nawet już wszystko wyprałam i wyprasowałam.
A na koniec jeszcze dodatek dla chętnych, tudzież wersja obrazkowa dla leniwych, którym nie chce się czytać notki:)
Tasiemcowe ciuszki: - rozłożone to te, które kupiliśmy sami, bądź które zakupiła moja mama, w której też obudził się babciny instynkt (o dziwo stało się to również dopiero w połowie ósmego miesiąca mojej ciąży :) wiadomo, że sroce spod ogona nie wypadłam :)). Reszta to ubrania, które dostaliśmy od brata Franka po jego córeczkach - oczywiście dokonaliśmy selekcji i to, co różowe zostało kategorycznie przez Franka odrzucone jako niegodne :) Swoją drogą strasznie mnie wkurzają te głupie kolorystyczne podziały. Staram się wybierać ubrania w kolorze innym niż niebieski, ale czasami nie jest to łatwe. Jednak znaleźliśmy ostatnio sklep, w którym były ciuchy w pięknych kolorach (takich kolorowych :P) i nie kojarzących się jednoznacznie z płcią, więc na urodziny coś tam jeszcze Tasiemcowi kupimy, bo jest jednak trochę drożej. (albo powiemy dziadkom, gdzie są fajne ubranka dla Tasiemca, gdyby mieli dużą ochotę na jakiś prezent :P)
Tutaj jeszcze raz to samo, ale w wersji złożonej. Nadmienię, że to jeszcze przed praniem i prasowaniem. Po tych czynnościach udało się upchnąć w dwóch małych szufladach :)
Wszystko razem wzięte - garderoba plus kosmetyki i inne akcesoria. To duże pudło to bujaczek, który również dostaliśmy od brata i bratowej.
A tu się Tasiemiec suszy:
Niestety dziecię nasze nie będzie w gronie tych szczęśliwców, którzy mają własny pokój. Dostał w przydziale tylko tyle miejsca plus jeden segment z pięcioma szufladami. Musi się tym zadowolić. Sorry Młody, ale przestrzeń przydzielana jest wprostproporcjonalnie do wzrostu. Taki mamy klimat, czy jakoś tak... Czyli, że nie mamy klimatu dziecięcego pokoju. Ja też nie miałam własnego pokoju, z łóżeczka miałam widok na regał z książkami mojego wujka historyka. Na złe mi to nie wyszło.
Łóżeczko i przewijak również sprezentowane. Miejsce do spania skręcił Franek razem z moim tatą, który był u nas dwa tygodnie temu w delegacji. Znaczy się w delegacji to był w ministerstwie, u nas tylko spał :) I skręcał łóżeczko...
Myślałam, że będzie mi bardziej przeszkadzało, ale okazało się, że między łóżkiem a łóżeczkiem jest wystarczająco dużo przestrzeni, żebym nie poobijała sobie do cała piszczeli i generalnie tasiemcowe łoże służy nam chwilowo za graciarnię (choć staram się nad tym odruchem wrzucania tam tego, co popadnie panować :)) Ale chyba już się o dziwo przyzwyczailiśmy do nowego mebla. Ciekawe jak długo zajmie nam przyzwyczajanie się do jego zawartości. Późniejszej, nie teraźniejszej, bo to, co tam widać to wanienka, dwa prześcieradła, dwa kocyki i jeden ręcznik.
I jeszcze resztka wyprawki - razem z opisanym ostatnio monitorem oddechu, a także jedynym impulsywnie zakupionym ubrankiem, bo akurat w Pepco było za 5 zł i nie było niebieskie :D
Dziękuję za uwagę, więcej tasiemcowych zakupów nie przewidujemy do momentu pojawienia się rzeczonego na świecie. Jak już będzie to nam powie, czego sobie życzy :D
