No i pięknie już hula mój blog :) Chyba, że Wam nie? :) Ale mi tak! Wkurzyłam się już wczoraj na całego, po kolejnym komentarzu z Waszej strony i zaczęłam przeglądać wszystko co mam w ustawieniach. Najbardziej zastanawiało mnie, że przecież wcześniej było dobrze! Usunęłam listę linków, ale to nie pomogło. Potem zauważyłam, że miałam kilka kodów html, których w ogóle nie używałam, więc pousuwałam i chyba zadziałało :) Szkoda tylko, że nie od tego zaczęłam, bo linki straciłam i będę musiała jeszcze raz je zapisywać. Ale najważniejsze, że już się wszystko szybko ładuje i można normalnie komentować.
Będę musiała wpaść niedługo na Onet (chociaż teraz to już chyba jakiś inny portal?), żeby odkurzyć stare kąty, bo jeszcze mi usuną starego bloga... Ale chyba się jednak już przyzwyczaiłam i jest dobrze. Na razie tu zostaję na dobre :) Jeszcze żeby tak znaleźć trochę czasu na skopiowanie archiwum... Ale może kiedyś.
Te prawie pięć miesięcy na bloggerze zleciały jak z bicza strzelił! A jednocześnie sprawiły, że.. uwaga, uwaga, naprawdę się tu zadomowiłam :P Nawet te kolory mi się chyba bardziej podobają niż onetowy fiolet.
Cieszę się też, że przydreptałyście za mną. Miło mi, chociaż w jakiś sposób to moje "przejście" pomogło mi zweryfikować moje blogowe znajomości. Bo nie wszyscy poprosili o adres, nie wszyscy wyrazili chęć czytania mnie dalej. Z większością z tych osób "rozstałam się" bez żalu. Inne nadal czytam :) Tak po prostu, bo nie uważam też, że zawsze musi następować rewanż.
Poza tym dzięki tej przeprowadzce dowiedziałam się o sporej grupie cichych Czytelniczek bez bloga, które z tego miejsca pozdrawiam ;)
Zawsze twierdziłam, że pisanie zahasłowanego bloga trochę burzy koncepcję blogowania, jaką mam w głowie. Miałam jednak swoje powody, żeby na początku prowadzić bloga na zaproszenia. Miało być na chwilę, ale jakoś tak się przeciągnęło i zostało do dziś. Pewnie większość z Was pomyślała, że tak już będzie :) Ale jednak nie. Zwłaszcza, że obiecałam Motylkowi (która nie może teraz komentować), że jeszcze przed ślubem zdejmę blokadę. I niniejszym mam zamiar to uczynić w najbliższych dniach :) Zupełnie inaczej niż większość blogowiczów.
Chociaż jednocześnie przyznać muszę, że ta blokada i tak nie okazała sie taka najgorsza i nie tak bardzo uciążliwa (dla mnie przynajmniej). Stwierdzam, że fajnie jest mieć taką furtkę i w razie czego jest możliwość prowadzenia bloga tylko dla osób zaproszonych :) Więc kto wie, co będzie za kolejne pięć miesięcy ;)
Będę musiała wpaść niedługo na Onet (chociaż teraz to już chyba jakiś inny portal?), żeby odkurzyć stare kąty, bo jeszcze mi usuną starego bloga... Ale chyba się jednak już przyzwyczaiłam i jest dobrze. Na razie tu zostaję na dobre :) Jeszcze żeby tak znaleźć trochę czasu na skopiowanie archiwum... Ale może kiedyś.
Te prawie pięć miesięcy na bloggerze zleciały jak z bicza strzelił! A jednocześnie sprawiły, że.. uwaga, uwaga, naprawdę się tu zadomowiłam :P Nawet te kolory mi się chyba bardziej podobają niż onetowy fiolet.
Cieszę się też, że przydreptałyście za mną. Miło mi, chociaż w jakiś sposób to moje "przejście" pomogło mi zweryfikować moje blogowe znajomości. Bo nie wszyscy poprosili o adres, nie wszyscy wyrazili chęć czytania mnie dalej. Z większością z tych osób "rozstałam się" bez żalu. Inne nadal czytam :) Tak po prostu, bo nie uważam też, że zawsze musi następować rewanż.
Poza tym dzięki tej przeprowadzce dowiedziałam się o sporej grupie cichych Czytelniczek bez bloga, które z tego miejsca pozdrawiam ;)
Zawsze twierdziłam, że pisanie zahasłowanego bloga trochę burzy koncepcję blogowania, jaką mam w głowie. Miałam jednak swoje powody, żeby na początku prowadzić bloga na zaproszenia. Miało być na chwilę, ale jakoś tak się przeciągnęło i zostało do dziś. Pewnie większość z Was pomyślała, że tak już będzie :) Ale jednak nie. Zwłaszcza, że obiecałam Motylkowi (która nie może teraz komentować), że jeszcze przed ślubem zdejmę blokadę. I niniejszym mam zamiar to uczynić w najbliższych dniach :) Zupełnie inaczej niż większość blogowiczów.
Chociaż jednocześnie przyznać muszę, że ta blokada i tak nie okazała sie taka najgorsza i nie tak bardzo uciążliwa (dla mnie przynajmniej). Stwierdzam, że fajnie jest mieć taką furtkę i w razie czego jest możliwość prowadzenia bloga tylko dla osób zaproszonych :) Więc kto wie, co będzie za kolejne pięć miesięcy ;)
